03 June 2010

100602 Slochteren





[#1505] Na eergisteren Marwi 5 voltooid te hebben was dit m'n tweede kennismaking met een Marwi-cache. Vond ik deel 5 al erg leuk, bij deze aflevering werd ik compleet overdonderd door het fraaie natuurschoon in dit onverwacht schitterende gebied. Ik wandelde hier om 6 uur 's ochtends rond onder een opkomend zonnetje, keek m'n ogen uit en genoot met volle teugen. Dit is geocaching in optima forma: een leuke multi in een prachtige omgeving. In ieder seizoen is deze wandeling een absolute aanrader. Dank&dag, Vagebond



[#1506] Slochteren, aardgas en Vagebond komen elkaar steeds weer tegen. In de jaren '60 werd ik hier al 'es op de toen nog verse locatie rondgeleid door m'n oom die hier werkte en bij die gelegenheid heb ik Boer Boon zelfs persoonlijk ontmoet. In de jaren '90 kwam ik hier weer (wat was er veel veranderd!), ditmaal in gezelschap van m'n partner Lady die bij de NAM werkt en me tijdens onze, inmiddels ter ziele gegane, relatie van 14 jaar regelmatig heeft bijgepraat over de wetenswaardigheden van deze en diverse andere gaslocaties. En vandaag bracht deze cache me op een plek waar ik nog nooit eerder had gestaan: voor het gesloten hek. Ik ben benieuwd naar wat 'Slochteren' de volgende keer voor me in petto heeft... Dank&dag, Vagebond


illegale vuilstorter op heterdaad betrapt!






[#1507] 9.15

's ochtends vroeg liep Vagebond
hier het Gorechtpark in 't rond

snel ontdekt werd wp1
maar wat moest ik met die steen?

ik nam alle cijfers mee
en ging door naar wp2

en ook hier kon ik wel janken
want wat moest ik met die planken?

wat bedoelt die grijze baard?
ik was haast ten einde raad

eerst maar naar de zonnebogen
ook hier wreef ik in m'n ogen

zijn het deze of ook die?
ik hoop da 'k dat later zie

rustig door naar wp4
en ik kreeg zowaar plezier

want getwijfeld werd hier niet
want de vorm is wat je ziet

ook de brug bij wp5
had geen problemen om 't lijf

naar de boom ging toen de reis
die gaf z'n geheim vlot prijs

zelfs het midden van het rondje
was geen punt voor Vagebondje

daarna kwam de rekensom
en ik voelde me erg dom

kreeg gewoon geen goede plek
en werd langzaam stapelgek

ging toen voor de tweede keer
heel het park weer op en neer

pas toen zag ik, rood van schaam
waar 'k de mist was ingegaan

en ik vond de cache nu snel
na 2 uur zwoegen, dat dus wel

dank voor Gorechtpark in 't rond
warme groeten,

Vagebond



[#1508] 10.25

Leuk rondje door een verrassend fraai gebied. Trof onderweg een aardig meisje dat twee honden aan het uitlaten was en we hebben een half uurtje gezellig staan kletsen. Hoewel, gezellig... ze vertelde dat een van haar hondjes afgelopen winter door het ijs van hun tuinvijver was gezakt en verdronk; het was goed te merken dat ze hierdoor - zeer begrijpelijk - nogal emotioneel werd. Behalve leuke meisjes werd het gebied voornamelijk bevolkt door rupsen, vooral in de omgeving van de cache was het raak; heb op de wandeling terug ruim dertig van die kruipertjes van m'n lijf en kleding moeten verwijderen. Verder zijn er geen bijzonderheden te melden: de opdrachten zijn duidelijk en de cache ligt precies daar waar de oplossing van de rekensom je naartoe brengt.

Dank&dag,
Vagebond


[#1509] 11.15

Vanwege het indrukwekkende thema en de uitgebreide achtergrondinformatie ben ik inmiddels een groot fan van de SADH-serie en van mij mag 'opdat wij niet vergeten' op de zijkant van iedere Nederlandse euromunt worden vermeld. Het is met enige schaamte dat ik moet bekennen dat ik de kerk weliswaar vlot wist te vinden en dat ook het huisnummer geen problemen opleverde maar dat ik me een slag in de rondte heb lopen zoeken naar de gevraagde jaartallen . Had een lief ding over gehad voor die behulpzame buurman die in eerdere logjes is komen opdraven, maar die was helaas in geen velden of wegen te bekennen dus ik was op mezelf aangewezen. Pas na een stief kwartiertje ploeteren vond ik de aanwijzingen op een plek waar ik het dus niet had verwacht en een minuutje later kon ik m'n naam dan eindelijk bijschrijven op het logrolletje. Met rode wangen van schaamte, dat dan weer wel.

Dank&dag,
Vagebond






[#1510] 13.05
Na vanochtend vroeg Marwi 1 (aanrader!) te hebben aangedaan, was het vanmiddag de beurt aan deze Marwi 4. De associatie die ik vooraf had bij het woord 'baggerputten' kon meteen overboord want het bleek hier allemachtig prachtig. Met het topokaartje op de Oregon voor m'n neus heb ik heerlijk - en tamelijk willekeurig - door het gebied gezworven en er daarbij uiteraard voor gezorgd dat alle zes de waypoints werden bezocht. Schoot hardop in de lach bij een bord van de hengelsportvereniging: 'hengelsportvereniging - verboden te vissen'. Tja, misschien doen ze voornamelijk aan klaverjassen, wie zal het zeggen. Omdat het gebied zo uitzonderlijk fraai is, heb ik ruim de tijd genomen om er optimaal van te kunnen genieten en heb ik me bijna 2 uur lang uitstekend vermaakt. De bordjes met informatie die de natuurbeheerder onderweg heeft geplaatst heb ik als leerzaam ervaren. Het vinden van de cache was eigenlijk bijzaak maar vormde toch een mooie afsluiting van een paar fantastische uren. Ook voor beginnende cachers is deze route prima te doen want vanwege de gedegen opzet wijst het zich allemaal vanzelf.

Dank&dag,
Vagebond





[#1511] Ik had vandaag al enkele andere multi's in de benen, maar vanwege het uitzonderlijk fraaie weer besloot ik er nog 7 extra kilometers uit te persen door deze Westerpolder te combineren met Vogels Kiek'n. Na een valse start - aanwijzing A ontbrak en de cachelegger was onbereikbaar - ging de rest van deze indrukwekkende route van een leien dakje en heb ik urenlang onder een stralende zon genoten van dit voor mij totaal onbekende en verrassend fraaie gebied. Je zult hier maar in de buurt wonen en hier elke dag met je hond rond mogen banjeren! Afgezien van het schitterende natuurschoon vond ik het paneel en de historische restanten bij wp2 ook zeer de moeite waard. De honderden schapen bij Vogels Kiek'n zijn blijkbaar al flink aan geocachers gewend want ze gingen weliswaar een stapje opzij maar vlogen nooit verschrikt alle kanten uit. Gelukkig maar, want we zijn hier te gast en niet om hen de stuipen op het lijf te jagen. Moest na afloop overigens enorme hoeveelheden schapenkeutels uit m'n schoenzolen peuteren, maar dat was slechts een bescheiden offer voor alle fraais van deze tocht. Bijna onwerkelijk werd het vanaf wp7 waar het, ondanks de volop stralende zon, bijna aardedonker werd. Echt een bijzondere ervaring vond ik dat. Hoewel ik vrijwel geen mens was tegengekomen tijdens deze mooie multi, stond ik nog maar amper met de cache in handen toen ik werd opgeschrikt door een stem 'wat doet u daar meneer?' afkomstig van een jochie van pak 'm beet 14 jaar die samen met z'n vriendje op een bankje stiekem een sigaretje zat te roken. Ze sloegen me aandachtig gade maar ik denk dat ik de cache ongezien want bliksemsnel weer terug heb kunnen stoppen. Misschien dachten ze dat ik daar voor hele andere activiteiten kwam want er lagen op de cachelocatie ook enkele gebruikte condooms. Ik heb nog even met ze gesproken, ze gewezen op m'n uitdraai en verteld dat ik een speurtocht aan het doen was maar een aanwijzing niet kon vinden. Ze geloofden me, verloren hun interesse en gingen onbekommerd een potje voetballen. Ik wandelde terug naar m'n auto en ging op pad om nog een viertal molens in de buurt te bezoeken. Deze cache is een enorme aanrader voor iedereen die van een heerlijke natuurwandeling houdt.

[#1512] Wat mij betreft had deze cache ook Schapen Kiek'n mogen heten want deze wandelende scheerwol- en fêta fabriekjes waren in enorme aantallen present in en rond de cachelocatie. Heerlijk om hier zo onder een uitbundig zonnetje tussendoor te banjeren, maar je moet wel uitkijken waar je je voeten neerzet en dat gaat een beetje ten koste van het genieten van de fraaie omgeving. Ik heb deze cache op aanraden van de cachelegger gecombineerd met Westerpolder (GC15D5D) en dat bleek een uitstekende suggestie. De cache liet zich gemakkelijk ontdekken en het logboekje zat er zowaar nog in dus ik heb m'n naam kunnen bijschrijven. Welke vreemde hapsnurker steelt er nou toch steeds die logboekjes? Dat moet welhaast een van de schapen op z'n geweten hebben, maar ik had geen tijd om alle honderden verdachten aan een pittig verhoor te onderwerpen dus het blijft vooralsnog een mysterie. Misschien dat CSI:Froombosch 'es wat DNA-onderzoek wil verrichten hier? Dank&dag,Vagebond





[#1516] 16.52 (Unilog) Tijdens het geocachen heb ik de afgelopen acht jaar al heel wat molens (en de al even onvermijdelijke pingo's) gezien en dacht er zo langzamerhand al een heel klein beetje van te hebben opgestoken. Deze voortreffelijke SMS-serie heeft m'n kennis nu enorm uitgebreid, bijvoorbeeld met de termen 'enden', 'roeden' en 'gevlucht'. Elk van de vier bezochte molens bleek over z'n eigen specifieke kenmerken - en schoonheid - te beschikken en ik dank de cachelegger voor deze bijzonder fraaie serie. Aan de bonuscache ben ik vandaag niet meer toegekomen; die staat voor binnenkort op het programma. Dank&dag, Vagebond

[#1517] 17.05 Pegasus genoot net als ik met volle teugen van de uitbundige zon. Het ongezien loggen was een hele tour omdat een viertal jongelui die vanaf de brug aan het vissen waren me voortdurend op de vingers keken. Ik heb dan ook flink wat afleidingsmanoeuvres moeten uitvoeren, zoals het maken van foto's, het strikken der veters en het herhaaldelijk laten vallen van een pen om zie niet wijzer te maken. Na het loggen heb ik de koker en het afdekkingsmateriaal 10 centimeter verplaatst naar de 'stille kant' van het kunstwerk zodat de cache nu voortaan ongezien kan worden gelogd. Dank&dag, Vagebond














[#1520] 19.00 Alhoewel ik vandaag al ruim 20 wandelkilometers had afgelegd, kon ik de verleiding niet weerstaan om deze multi daar nog aan toe te voegen. Daar heb ik geen seconde spijt van gehad want het bleek een fraai opgezette en zeer goed uitgevoerde multi van grote klasse te zijn die me door een gebied voerde waarvan de schoonheid en uitgestrektheid me totaal onbekend waren. Heb altijd gemeend dat er slechts een bescheiden parkje achter deze borg lag, maar dankzij deze cache weet ik inmiddels gelukkig beter. Het is er uitzonderlijk fraai en doordat er helemaal niemand anders in het gebied was heb ik er in alle rust van kunnen genieten. Leuke multi's zijn de reden dat ik ooit - ruim 8 jaar geleden - een gps heb gekocht en met geocaching ben begonnen en ik weet zeker dat de bofkont die deze route als zijn eerste multicache beleeft ook meteen verkocht zal zijn. De route is met zorg uitgestippeld en voert je langs diverse zeer fraaie locaties. De opdrachten zijn zeer duidelijk verwoord en leiden nooit tot misverstanden of irritatie zodat je onderweg volop kunt genieten. Jammer dat het restaurant tegen zeven uur al gesloten bleek; ik had me verheugd op een lekkere maaltijd en flink wat ijskoud bier, maar in plaats daarvan mocht ik andermaal het 'kuitenbijtertje' vlakbij de parkeerplaats beklimmen. Normaal uiteraard geen enkel probleem, maar na 25 kilometer gewandeld te hebben bleek het een pittig toetje. Op een bankje met schitterend uitzicht kon de eindberekening worden uitgevoerd en even later stond ik met de kloeke en riant gevulde ammobox in handen. Het is een droom van een multicache die ik iedereen van harte kan aanbevelen. Dank&dag, Vagebond




[#1522] 19.55 Ze zeggen wel eens dat toeval niet bestaat. Terwijl ik onderweg naar deze cache via Harkstede reed waar de straten uitbundig - ook met speelkaarten! - waren versierd klonk over m'n speakers het liedje 'het spel kaarten'. Nee, niet die afschuwelijke ouwe meuk van 'cowboy' Gerard de Vries, bewaar me, maar de hilarische uitvoering van Pé Daalemmer en Rooie Rinus. Terwijl ik achter het stuur breed zat te grijzen om deze tekst arriveerde ik bij deze stadsmarkering met het spel kaarten. Heel leuk om 'm nu ook 'es van heel dichtbij te mogen bewonderen. Ik probeer altijd iedere cache te vinden zonder de hint te ontcijferen dus ik had geen idee in welke hoek ik de micro moest zoeken. Had vandaag tijdens enkele multicaches al ruim 25 kilometer gewandeld en kroop hier nu op m'n knieën rondom het kunstwerk, kijkend en voelend op jacht naar de koker. Zoals zo vaak bleek die dekselse micro zich pas in het allerlaatste te onderzoeken hoekje te bevinden, maar toen kon ik dan ook eindelijk m'n naam bijschrijven. Kwam vanwege de inmiddels stramme kuiten met moeite weer overeind, heb de joker nog even bewonderd en reed daarna rustig naar de McDrive in Groningen. Het was mooi geweest voor vandaag. Heb nog slechts één stadsmarkering te gaan, die zal ik binnenkort beslist ook nog gaan bezoeken want het is een hele leuke serie en die verdient het om compleet afgerond te worden.

Dank&dag,
Vagebond