15 May 2010

100515 Akkrum





































































Vagebond is niet zo bekend met het oeuvre van J.K. Rowling maar kan wel aardig Googelen en had tenslotte nog wat hulp van z'n mondhygiëniste Anna nodig om alle puzzels volledig op te kunnen lossen. Vandaag samen met GeoTeeth op pad tijdens een gezellig dagje in&om Akkrum waarbij we ook deze hele Harry Potter serie hebben aangedaan. Daarbij ging vrijwel alles van een leien dakje en wat opviel waren de vaak mooi ingerichte schuilplaatsen van de caches en de fraaie, kloeke logboeken. Om niet teveel te spoileren maak ik er maar een verzamellogje van zodat ik hierin ook kwijt kan dat we per ongeluk ergens een wit konijn de stuipen op het lijf hebben gejaagd. Elders stapte Vagebond per ongeluk in een auto die helemaal niet van ons was en op een andere plek werd het helemaal te dol toen GeoTeeth er van overtuigd was dat de kortste route naar een cache het beste via een pontje kon worden afgelegd. Die stond toen wij arriveerden op het punt van vertrekken maar de pontbaas was zo vriendelijk om even te wachten todat wij de auto hadden geparkeerd en alle cachespullen hadden verzameld. De twee fietspassagiers die zich al op het pontje bevonden zagen het allemaal gelaten aan en waren duidelijk niet gelukkig met de extra vertraging die dit gedoe allemaal opleverde. Na een korte draf en een soepele sprong belandden wij enigszins bezweet en buiten adem aan boord en kon wat ons betreft de afvaart beginnen. De veerman wilde echter eerst geld zien. GT was ineens oostindisch doof en speelde geconcentreerd wat met z'n gps zodat Vagebond hier royaal de beurs trok en 1,60 euro aftikte zodat de pont eindelijk in beweging werd gezet. Tijdens de overtocht bleek de pontbaas een vrolijke man want hij stond de hele tijd te grijzen en had een ondeugende twinkeling in zijn ogen. Die doofde overigens heel even weg toen Vagebond hem vroeg of dit wel echt de boot naar Ameland was, maar de olijkerd kon er de humor wel van inzien en bracht ons lachend naar de overkant terwijl GeoTeeth ondertussen op de achtersteven het liedje 'Heen&Weer' van Doctorandus P. ten gehore bracht. Dat Heinz Polzer het met zijn tekst zeer bij het rechte eind had bleek pas echt toen we aan de overkant ontscheept waren. De pontbaas merkte namelijk tamelijk droog op: als je de Soep van de Dag wilt proberen dan zit je hier goed, maar als je komt geocachen dan had je beter aan de andere kant kunnen blijven. We waren heel even sprakeloos. Deze oude kapitein had dus al de hele tijd geweten dat we de overtocht helemaal niet hadden hoeven maken! Ineens begrepen we waarom hij onderweg zoveel pret had gehad. GeoTeeth schaamde zich een beetje maar Vagebond schaterde het uit en kap'tein Iglo was zo sportief om ons meteen weer terug over te zetten naar het beginpunt waarmee het 'heen&weer' liedje ineens een stuk meer reliëf voor ons kreeg. We namen hartelijk afscheid van deze vriendelijke veerman en zijn daarna aan de goede kant van het water op zoek gegaan naar de cache - en met succes. Ach, zo beleef je eigenlijk van alles tijdens zo'n Harry Potter cyclus en het moge duidelijk zijn dat we er enorm van hebben genoten. De bonus was uiteindelijk een mooie afsluiting van deze zeer geslaagde thematische serie caches. Nijen: zeer bedankt voor een onvergetelijk aantal uren in deze schitterende omgeving!

.