FEANSTER FIETSRONDJE
Wie dit fietsrondje met de auto onderneemt doet zichzelf ernstig tekort want het afleggen van deze schitterende route per fiets is echt een fantastische ervaring, ondanks het feit dat je vrijwel overal wind tegen lijkt te hebben. Bovendien geeft het je de gelegenheid om onderweg 'es wat te kletsen met de lokale bevolking, om met leuke honden te spelen en om de heerlijke geuren van dit uitbundige voorjaar op te snuiven. Over geuren gesproken: enkele dagen geleden was ik in Joure en daar rook het heerlijk naar vers gebrande koffie van Douwe; hier in Sintjohannesga rook het naar vers gebakken koek van Wieger zodat je onderweg wel trek krijgt in een bakkie. Erg veel horecagelegenheden kom je tijdens deze tocht overigens niet tegen zodat het maar goed was dat ik een paar krentenbollen en een flesje water in de tas had gestopt. Wat je wél heel veel tegenkomt zijn weidevogels: Haxepaxe heeft kosten nog moeite gespaard om ervoor te zorgen dat vrijwel alle weidevogels die in m'n vogelgids worden genoemd ook daadwerkelijk tijdens de tocht komen optreden. Bovendien zag ik opvallend veel hazen; die lagen in de weilanden lekker een beetje te suffen in het zonnetje en te kijken naar een met tegenwind worstelende Vagebond. Door bij WP7 de cijfers van een verkeerde lantaarnpaal te noteren heb ik flink wat extra kilometers gemaakt. Het toeval wilde dat ik bij 'mijn' WP8 inderdaad een bord aantrof waarop ook nullen vermeld stonden, maar doordat de cachelegger duidelijk - en heel zorgvuldig - had vermeld dat het een 'openingsbord' moest zijn voelde ik ineens nattigheid en ben ik terug gefietst - naar de goede lantaarn ditmaal. Helaas bleek een van de allerlaatste aanwijzingen niet meer te kloppen, zodat ik de fietstocht - die ik op 21 mei heb afgelegd - niet met een gevonden cache kon afronden. Na overleg met Haxepaxe ben ik vandaag terug naar Heerenveen gegaan voor de grande finale. Viel eerst nog niet mee want ik had geen spoilerfoto gezien en - een beetje dom - m'n tas uitgerekend bovenop de cache gezet (ja, ik schaam me diep) en daar omheen uitgebreid gezocht, maar uiteindelijk kon ik m'n naam dan toch bijschrijven. Deze mooie fietstocht is een aanrader!
Dank&dag,
Vagebond
KERKEPAD
Wie - net als ik - wel van een mooie multi houdt komt met dit 'Kerkepad' beslist aan zijn trekken want de fraaie route voert je langs tal van mooie, interessante en bezienswaardige locaties. Ik heb er vrij lang over gedaan en dat is allemaal de schuld van al die leuke honden die ik onderweg ben tegengekomen; ze wilden allemaal graag spelen en met hun baasjes of vrouwtjes heb ik vaak hele leuke gesprekken gevoerd. Vanwege het uitbundige voorjaarszonnetje lag het hele parcours er stralend bij en dat geeft beslist meerwaarde aan zo'n wandeling. Bij het kerkje trof ik iemand die maar liefst twee boeken aan het schrijven was over de kerk, de klokkenstoel en de klok (de originele hangt er inmiddels weer) en over enorm veel feiten en leuke weetjes bleek te beschikken. De man bleek bovendien een begenadigd verteller en terwijl zijn eveneens aanwezige echtgenote bezig ging met het opruimen van de memorabilia van de recente 4 en 5 mei herdenkingen werd ik door hem op aangename wijze een uurtje bijgepraat. Daarna wilde hij me ook mee de kerk in hebben om me daar van alles te laten zien maar ik heb vriendelijk bedankt want ik wilde nu toch echt verder met deze route. Na de kerk kwam het echte kerkepad en die fraaie, zeer van historie doordrenkte route bleek te gaan via een ontelbaar aantal klaphekjes. Ik vond het prachtig, zeker als je bedenkt hoevelen uit de wijde omgeving deze route in het verleden al hebben gelopen voor een kerkdienst dan wel een rouw- of trouwplechtigheid. De finale van deze tocht bleek zich af te spelen in een prachtig en zeer waterrijk natuurgebied; hier trof ik ongeveer evenveel bruggetjes als leuke honden aan zodat het wel even heeft geduurd voor ik aan het oppakken van de cache toe kwam. Het logboekje bleek een tikkeltje vochtig maar dat kon niet verhinderen dat ik om 13.15 uur m'n naam heb kunnen bijschrijven. Deze prachtige multi is een absolute aanrader: de opdrachten zijn duidelijk, verdwalen kun je niet en het gebied is een bezoek meer dan waard.
Dank&dag,
Vagebond
ECOKATHEDRAAL
Afgelopen zaterdagochtend stond ik op het punt van vertrek richting Heerenveen om het fietsrondje Langs de IJsbanen te combineren met De Ecokathedraal. Juist op dat moment kwam een buurman aanzetten met een kruiwagen vol stoeptegels, nodig voor m'n mini-terrasje. We pakten de boel uit en hij verontschuldigde zich dat er nog zeven stoeptegels tekort waren. Gedurende de autorit naar Heerenveen vroeg ik me af waar ik die ontbrekende tegels binnenkort vandaan zou kunnen halen. Later die middag, aangekomen bij de Ecokathedraal schoot ik dan ook hardop in de lach: ogenschijnlijk miljoenen stoeptegels, zover het oog reikt! Louis Le Roy... die naam kende ik nog van vroeger. Halverwege de jaren '70 betrok ik als nét twintiger m'n allereerste eigen woning, dat was in de Groningse nieuwbouwwijk Lewenborg. Een keurig nette wijk met veel waterpartijen en groenvoorzieningen. Er was echter één gebied dat een troosteloze en totaal verwoekerde aanblik bood: een project van de filosoof en kunstenaar Le Roy. Als 20-jarige ontging me de achtergrondgedachte volledig en vond ik het maar een zootje. Nu, 35 jaar later, stond ik wederom oog-in-oog met een project van deze man. Wellicht omdat ik zelf inmiddels wat meer gerijpt ben, maakte deze Ecokathedraal beslist indruk op me. Smaken verschillen en je kunt het uiteraard afdoen als 'een zootje stoeptegels' maar wie zich openstelt voor de achtergrondgedachte van de filosofische kunstenaar en voor de enorme hoeveelheid arbeid die hij hieraan heeft verricht krijgt beslist respect voor wat hier is neergezet. Geen wonder dat het project inmiddels internationaal navolging heeft gekregen. Eigenlijk kan ik niet uitstaan dat ik nooit zal weten hoe het gebied er rond het jaar 3000 bij zal liggen. Het stoort me overigens evenzeer dat ik ook nooit zal weten hoe het leven op planeet Aarde er over duizend, honderdduizend of een miljoen jaar uit is gaan zien. Maar laat ik me niet verliezen in filosofische bespiegelingen en opmerken dat ik hier met veel plezier heb rondgesnuffeld; niet alleen zaterdag toen er vrij veel kijkers rondliepen en ik de cache niet kon vinden maar ook vandaag toen ik hier helemaal alleen was en alles nog veel beter op me in heb kunnen laten werken. Ja, zo in je uppie in deze kathedraal onder een uitbundig zonnetje en in volstrekte stilte dat is toch wel het allermooiste, vond ik. Het is volkomen terecht dat aan deze bijzondere locatie een cache is verbonden. En o ja: die resterende, ontbrekende stoeptegels haal ik binnenkort wel bij het tuincentrum in Haule.
Dank&dag,
Vagebond