16 June 2010

100616 Hijkerveld


















































[#1533] Om maar meteen met de deur in huis te vallen: dit is een van de allermooiste multi's die ik ooit gedaan heb. Een prachtige, zeer afwisselende route, plenty leuke verrassingen onderweg en alles klopte als een bus.
De omstandigheden waren vandaag trouwens ook ideaal: prachtig weer, een lekker briesje en het gebied was vrijwel verlaten zodat ik me in m'n uppie waande tijdens de zes uren (van 09.00 tot 15.00) die ik aan deze prachtwandeling heb besteed. De rust en de stilte waren werkelijk oorverdovend, geen getetter van een vuvuzela en geen geforceerd vrolijke Oranje-supporters, het was hier vandaag beslist paradijselijk.

Dat de Schotse Hooglanders zich nauwelijks lieten zien en de roodborsttapuiten blijkbaar even naar Zuid-Afrika waren gevlogen, daarover zul je mij niet horen mopperen. Wel over de enorme hoeveelheden runder- en schapenmest; als gastheer had Malyenki het gebied natuurlijk even netjes behoren aan te vegen voordat zijn gasten kwamen opdraven. Als soort van goedmakertje had hij wel kwistig overal Kokindjes (mijn favoriete dropje!) rondgestrooid, maar wellicht waren die wat over datum want ze smaakten eigenlijk nog het meest naar konijnenkeutels. Ook de tijdwaarnemers in het gebied bleken ernstig in de war; om tien uur hoorde ik driemaal 'koekoek', om twaalf uur koekoekte het tweemaal en om twee uur klonk het 'koekoek' maar liefst viermaal. Tja, zo weet een mens natuurlijk nooit hoe laat het is! Het

koekoekgeluid bleek overigens te worden voortgebracht door een vogel; ik weet het merk niet maar daar zal ik de naam nog wel eens van opzoeken. Klokkijken kon 'ie in elk geval niet. Aangekomen vlakbij WP5 bleek ik een klein stukje over een verboden terrein (Natuurreservaat - geen vrije toegang) te hebben gewandeld, waarvoor mijn excuses.
Het aantal horecagelegenheden onderweg bedraagt exact nul, dus wie een hapje of een drankje blieft dient dat zelf mee te nemen. Ik had alleen maar een half flesje water bij me en dat heb ik onderweg tussen WP15 en WP16 nog verloren ook.

Toen ik aan het eind van de route de cachelocatie wilde berekenen, bleek die middenin een van de talrijke plassen te liggen. Nu schotelt Malyenki zijn slachtoffers wel vaker rare dingen voor, maar dit doet zelfs hij je niet aan. Maar hoe ik ook rekende en herberekende: ik kreeg geen mooi eindpunt. Ik heb toen Malyenki z'n voicemail ingesproken en *kuch* al na drie kwartier belde hij me terug terwijl ik inmiddels al tien kilometer verderop met Thomas Knudson in de weer was.

Zijn (Malyenki - niet Knudson) sardonische lach zal ik nooit weer vergeten; meneer had er ongelooflijk veel plezier in dat ik bij WP7 het aantal zit- en rugplanken met elkaar bleek te hebben verwisseld. Niet even de hand in eigen boezem steken en toegeven dat die vraag bij dat rotbankje ook wel zeer onduidelijk geformuleerd was, nee, Vagebond werd minutenlang hartelijk uitgelachen en ronduit beschimpt. Verbouwereerd vergat ik helemaal om over die smerige dropjes te beginnen...

Ben daarna maar snel weer teruggereden en had de kloeke cache nu snel te pakken. Werd het toch nog een mooie afsluiting van een schitterende wandeling die ik iedereen, mits goed ter been (ja, ik gooi er nog even een binnenrijm tegenaan) van harte kan aanbevelen. De welverdiende Geo d'Or is onderweg.

Dank&dag,
Vagebond