21 June 2010

100621 Aduard












het dorp kent een groot cocaïneprobleem...


















[#1539] 11:15 Niet in de kruin, niet in de oksel maar na lang, tevergeefs zoeken vond ik de micro uiteindelijk op de grond. Tussen de brandnetels, dat spreekt voor zich.
Hoe ik hier kwam vraagt u? Wel, ik deed vanochtend de wandeling Op Roemte 8 en besloot even van die route af te wijken om 'es te kijken wat 't Stort en deze cache te bieden hadden.

Nou, dat Stort lag er fraai bij; ze hebben met dat afgegraven zand beslist iets moois gecreëerd; menig vogeltje klapwiekte er vol blijdschap onder het zonnetje. Het bord gaf aan dat het hier "voor dier en mens goed verblijven is" en dat leek mij eigenlijk ook wel, al viel het me op dat het vrijwel nooit voorkomt dat dieren en mensen in deze volgorde genoemd worden. Daar heb ik vooralsnog geen oordeel over, maar het viel gewoon op. Vraag me af hoe lang men daar bij de Gemeente Zuidhorn over gediscussieerd heeft.

Om 11.15 uur heb ik het ieniemini-logrolletje getekend met VGBND en heb ik de cache verstopt op de plek die me - na het ontcijferen van de hint - het meest logisch leek. Heb er een stokje onder gestoken om verder afglijden te voorkomen en daarna het geheel afgedekt met een stukje boomschors. Daarna moest ik aan de andere kant van het kanaal zijn om mijn oorspronkelijke route te vervolgen. Helaas had ik geen opblaasbootje bij me en de kans op dichtvriezen was vandaag vrijwel nihil, dus ben ik netjes de twee kilometer omgelopen. Niks mis mee want het is hier aan beide kanten van het kanaal zonder meer prachtig.

Onderweg heb ik nog een tijdje staan praten met de trotse bezitter van een Drentse Patrijs (da's een hond); woefje was al achtmaal in de prijzen gevallen en daar was baasje volkomen terecht bijzonder trots op want het was ook beslist een snoepie (de hond, niet dat baasje). Veel meer valt er over deze cache eigenlijk niet te vertellen, dus ik beëindig m'n logje met het bedanken van Team Foeliebar voor een cache op deze fraaie locatie.

[#1540] 12.30 Ik heb vanochtend nog even in dubio gestaan of ik deze route op de fiets zou gaan doen maar besloot 'm toch per pedes Apostolorum af te leggen. Want het waaide nogal en van nature loop ik liever dan dat ik fiets. Bovendien heb je tijdens het wandelen toch wat sneller contact met andere mensen; het geocachen heeft me op die manier al veel leuke contacten opgeleverd.

Tegen half tien arriveerde ik vanochtend op de ruime parkeerplaats, dit tot grote schrik van een vrijend stelletje. Het was meteen duidelijk dat ze getrouwd waren, maar beslist niet met elkaar want ze waren met twee aparte auto's ten tonele verschenen.

Na ruim acht jaar geocachen krijgt Vagebond van het zoveelste vrijende stelletje beslist geen blosjes meer op de wangen en hen vrolijk groetend toog ik op pad voor deze Ruimtewandeling. Nou, ruimte was er hier vandaag plenty en ik ben de eerste twee uur van de wandeling zelfs geen mens tegen gekomen. Wel kippen, koeien, paarden & een lelijke eend. Door een weiland zag ik twee hazen eindeloos lang rondrennen waarmee duidelijk werd dat Tanda er alles aan had gedaan om de wandelaar onderweg voldoende attracties voor te schotelen.

Heeft heeft beslist z'n charme, zo'n lange ochtendwandeling door dit weidse landschap en ik vermaakte me dan ook opperbest. Mooi dat het oude kerkje in de route is opgenomen; dat is de kleine omweg meer dan waard. De andere kerk, die van Harkema, had ik onlangs al 'es bewonderd dus die heb ik nu links (of eigenlijk rechts) laten liggen en ik ben doorgestapt richting Van Starkenborghkanaal.

Daar heb ik even een flinke omweg gemaakt om de cache Aduard 800 te bezoeken; die paar kilometer extra kon er best even bij want het was vanochtend heerlijk wandelweer: 14 à 15 graden, bewolkt met af en toe het zonnetje.

Op het gedeelte langs het kanaal kwam ik eigenlijk pas de eerste mensen tegen en al met de allereerste was het meteen raak: ik werd enthousiast besprongen door een heerlijke Beagle van negen maanden oud en met de eigenaresse van deze heerlijkheid heb ik bijna drie kwartier staan kletsen. Ze vroeg meteen of ik de hond van haar wilde overnemen want ze had 'm gekocht 'omdat 'ie zo mooi was' maar zich van tevoren niet verdiept in de gedragskenmerken van dit specifieke ras. Dat was natuurlijk *understatement alert* niet zo'n handige zet van deze overigens zeer vriendelijke dame, die nu in de praktijk merkte dat ze tegen allerlei probleempjes aanliep.
Dat had ze niet verwacht want ze vertelde dat ze in de bioscoop een film had gezien waarin een Beagle de hoofdrol speelde '...en die luisterde zó goed! Ze was werkelijk oprecht teleurgesteld dat haar hondje zich niet net zo voorbeeldig gedroeg. Zucht...

Later tijdens het gesprek realiseerde ze zich pas dat filmhonden speciaal getrainde honden zijn en dat ze dus met haar jonge wondertje ook nog tot verrassende resultaten zou kunnen komen als ze er maar voldoende tijd, aandacht en liefde aan zou besteden.

Na een tijdje praten besloot ze er toch vol voor te gaan, samen met woefje een cursus te gaan volgen en een goed boek over het opvoeden van honden te kopen. Ik heb haar nog wat opvoedtips voor Beagles meegegeven en vriendelijk groetend namen we afscheid. Ben zeer benieuwd hoe het dit dynamische duo verder zal vergaan...

Daarover nog wat mijmerend arriveerde ik bij alweer het laatste waypoint waarna ik op zoek kon gaan naar de cache. Die bleek gemakkelijk te vinden en precies 3,5 uur na vertrek arriveerde ik weer op de parkeerplaats. Tot mijn niet geringe verbazing waren de twee tortelduifjes er nog steeds. Weet niet wat vermoeiender is: drie uur wandelen of drie uur zoenen, maar het was duidelijk dat we alle drie enorm hadden genoten deze ochtend.
TandA: andermaal bedankt voor wederom een hele mooie wandeling!

Dank&dag,
Vagebond