27 July 2010

100726 Meppen






















Vandaag werd het verlangen dat al jaren bestond eindelijk werkelijkheid en gingen Vagebond & Malyenki samen een dagje uit cachen. Het is altijd linke soep om fantasietjes ook in werkelijkheid uit te voeren; zoals wij allen weten valt de realiteit dan bitter vaak tegen en wat je verliest is een aardige droom of mooie illusie.

De omstandigheden hebben er vandaag alles aan gedaan om de droom in duigen te laten spatten: de stekende insecten waren bijzonder agressief, het regenwater denderde soms met bakken uit de hemel en een voortdurend rammelend fietsenrek in M's auto maakte onderweg iedere conversatie onmogelijk. Vanwege een recente storm waren sommige bospercelen in een hindernisbaan veranderd waarbij we iedere vijf meter over omgevallen woudreuzen dienden te klauteren. Op die manier deden we ruim een uur over een kort stukkie van 2*325 meter. Wie nu nog steeds durft te beweren dat geocaching geen sportieve bezigheid is verdient beslist puntenaftrek.

Het aantal meegebrachte paraplu's bedroeg exact één zodat deze twee van elkaar vrijwel onbekende heren een groot gedeelte van de dag samen onder die ene plu wandelend door de Duitse bossen hebben doorgebracht. Veel closer kun je tijdens een eerste date niet worden.

Aangezien deze afspraak er eentje was van het type 'last minute' (een oproep diep in de nacht ervoor: Vage, ga je morgen mee?), was de voorbereiding minimaal en dan druk ik me nog tamelijk royaal uit. Er was een lijstje met waypoints, gekoppeld aan een serie sterk afgekorte cachenamen die ik haastig in een boekje heb gekrabbeld. Tot op heden heb ik geen idee hoe de 28 bezochte caches precies heten; niet alleen heeft de overvloedige regen m'n notities vrijwel onleesbaar gemaakt, maar van cachenamen als "Das Le", "Rast an d" en "Am Ort d" kan ik nog steeds geen chocola maken.

Ook had ik mij van tevoren zeer verheugd op langdurige bezoeken aan zonovergoten terrasjes waarbij de uitsmijters indrukwekkend en het bier ijskoud zou zijn, maar meer dan wat kletsnatte terrassen met stoelen omgekeerd op de tafels hebben we niet gezien. Dus hebben we maar op wat oude, droge kadetjes zitten kluiven en dat doorgespoeld met Nescafé.

Heel even was er een hilarisch moment toen M. zijn worstje (een droge) tevoorschijn haalde waarbij niet de zon maar wel de gulle lach doorbrak. Ach, we hebben deze dag eigenlijk ongelooflijk veel plezier gehad; niet zelden had ik de tranen in de ogen van het lachen en er was zowaar af en toe ook nog ruimte voor enige verdieping. De manier waarop M. in een bos luidkeels - en langdurig - tekeer ging tegen de firma Conimex vanwege het uit de handel nemen van zijn favoriete Kip Sechuan is een avondvullende conference in een theater waardig; M. kan zich op dit gebied beslist meten met Bertje Vis c.s. en ik zal de eerste zijn die zich op zijn voorstellingen zal abonneren.

Malyenki: het was me een bijzonder groot genoegen en ik hoop dat we in de nabije toekomst nog 'es vaker samen wat caches te lijf zullen gaan.

Dank&dag,
Vagebond

100725 Harlingen, Sexbierum en Franeker