05 July 2011

Vledder - een wandeling van 21 kilometer

























Om half negen hebben Lady (Laska) en ik collega cacher Borzl opgepikt van het station Assen en drie kwartier later begonnen we aan wat een fantastische cachedag zou gaan worden. Deze cachewandeling stond al heel lang op m'n verlanglijstje maar omdat een hond niet overal welkom is heeft het tot vandaag geduurd voordat we ook echt konden starten. Dit werd mogelijk gemaakt doordat het antwoord op opdracht #35 al door de cachelegger in de listing is vermeld en we daar dus niet het verboden gebied hoefden te betreden. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben alledrie onwijs genoten en Laska misschien nog wel 't meest. We hebben exact 7,5 uur over de tocht gedaan en ze gaf geen krimp, bleef de hele dag dolblij heen en weer rennen, badderde in allerlei poeltjes&plassen en had voortdurend een intens gelukzalige blik in d'r ogen. Maar ook Borzl en ik hebben ons kostelijk vermaakt en hebben zeer genoten van de afwisselende omgeving en van alles wat er onderweg te zien viel. Ondertussen konden we lekker bijkletsen en werd m'n kennis over de flora weer wat bijgespijkerd zodat ik nu eindelijk weet hoe kamperfoelie en vingerhoedskruid eruit zien. De route zit prima in elkaar en dat geldt zeker ook voor de opdrachten: alle waypoints zijn gemakkelijk te vinden en de vragen leiden nergens tot verwarring zodat je gewoon lekker kunt wandelen en genieten. Onverwacht bleek er nóg een pad te zijn waar Laska niet welkom was, maar dat was een dermate kort stukje dat we het verbod maar even hebben genegeerd. De runderen waren ook totaal niet onder de indruk van de hond - en omgekeerd trouwens ook niet. Gezellig kletsen en goed opletten gaan soms niet optimaal samen zodat we ergens een verkeerd pad bewandelden en uiteindelijk werden gestuit door een afrastering die onder spanning stond. Laska leerde op de harde manier dat contact met zulke draden erg pijnlijk is, en onder een luid kai!-kai!-kai! maakte ze zich geschrokken uit de voeten. Met wat geduld en een stukje door Borzl meegebrachte frikadel kwam ze even later weer bij ons terug en heb ik haar over de afrastering getild. Borzl en ik wurmden onze lijven soepel tussen de stroomdraden door en we konden de tocht vervolgen. Van enige horeca activiteit was op deze maandag helaas geen sprake dus een ijskoud biertje behoorde niet tot de mogelijkheden. Na 7,5 uur stonden we dan eindelijk bij de riant gevulde munitiekist en waren we het roerend met elkaar eens: dit was een erg fraaie dag geweest. Rond half zes hebben we Borzl weer gedropt bij het station en gingen we allemaal zeer tevreden terug naar huis. Deze route heb ik aan m'n Favorieten toegevoegd en is een aanrader van formaat voor iedereen die houdt van een prachtige, stevige wandeling. Een topper!

Dank&dag,
Vagebond